A Lenda da raíña Lupa

Posted by ines Etiquetas:

Unha vez unha extraña nave acercouse a un areal na costa galega, non levaba remeiros nin mariñeiro ao temón, navegaba sen guía, levaba catro homes de branco que rodeaban un corpo sen vida. A barca remontou as augas ata o lugar onde quedou varada, saltaron a terra os catro homes e amarraron a barca a unha pedra, sacaron o corpo sen vida e pousárono na pedra. Esta reblandeceuse para acoller o corpo, por eso se chama Pedrón en recordo do milagre que converteu a pedra en leito mortuorio. Non gustándolles o sitio para enterralo, preguntáronse se habería algunha casa cerca, para encontrar un carro para transportar o corpo. Un deles botouse a andar e ao lonxe veu luz nunha casa. Acercouse, petou na porta e preguntou quen era o amo. Contestáronlle que era da raíña Lupa.
Pediu axuda para trasladar o corpo Santo que eles traían e a raíña contestoulles que era preciso ver a Régulo, o gran xefe, que é o sacerdote de Ara Solis, que vive en Dullo, é el quen vos pode axudar.
Buscárono e Régulo fixo prender aos catro navegantes e, o corpo Santo que traían non o viron. De noite cando estaban en prisión, apareceu unha banda de luces que lles permitiu saír en liberdade por un milagre dos anxos.
Os catro camiñaron en busca do corpo, que estaba xunto o pedrón, pero perseguíanos os soldados de Régulo.
Ao pasar por unha ponte os soldados, fundiuse e morreron baixo os cascallos do río Támara ou Tambre.
Estendeuse a noticia e ninguén máis se atreveu ir contra eles. Volveron ao Castelo da raíña Lupa e pediron axuda novamente. Pedíronlle un carro e unha parella de bois para transportar o corpo.
Ela déullelos pero os bois eran bravos e estaban no monte, foron os catro homes e sucedeu que os touros deixáronse prender mansamente.
Foron polo corpo, puxeron a lousa onde descansaba o corpo no carro e guiados por unha estrela, andaron ata un lugar chamado Libredón. E alí enterraron o corpo de San Iago, onde sería descuberto e venerado séculos despois.
Dise que a cruel raíña Lupa, vistos tantos milagres, derribou o templo de Ara Solis e fíxose cristiá.

(Traballo feito por Martín Vispalia Otero (5º Primaria))

A lenda das cunchas de Santiago

Posted by ines Etiquetas:

Despois da morte de Santiago, en terras de Palestina, os seus seguidores recolleron o seu corpo e trouxérono a Galicia nunha barca impulsada polo vento.

Sucedeu que cando estaba chegando a barca onde viña o corpo de Santiago, divisaron unha gran festa, que era polo casamento do fillo dun home rico das terras de Gaia, na ribeira do Douro, coa filla doutro home rico, da Maia.

A alegría era moi grande: uns recitaban romances outros recitaban cántigas, outros tocaban a gaita e outros instrumentos típicos. Algúns señores a cabalo xogaban con lanzas, o xogo consistía en arroxar a lanza ao aire e galopar para recollela ao caer sen que tocase no chan. Entre estes cabaleiros estaba o noivo, e aconteceu que o cabalo nun rápido salto meteuse no mar e somerxeuse, só se vía unha estela de escuma que ía cara a nave onde viña o corpo do Apóstolo. Ao fin saíu o cabalo á superficie do mar, mesmo ao lado da nave. O cabaleiro mirouse e viu que todo el, cabalo e sela ían cubertos de vieiras e que fora baixo das auga sen dano algún, estando agora sobre o mar como se estivese en terra.

Marabillado por tal cousa, veu ao seu lado a barca, contándolles aos navegantes, as cousas que lle sucederan, e mostrándolles as vieiras de que ía recuberta, preguntoulles que lles parecía aquelo.

Contestáronlle que Deus e Xesucristo quixeran mostrar polo vasallo deles, que alí levaban, o seu poder a ti e a todos os que despois virán para amar e servir ao vasallo onde el sexa enterrado, e que deben traer cunchas como esas coas que ti fuches conchado, como sinal e selo de privilexio.

Despois soprou o vento nas velas e partiu a nave rumbo ás praias, onde máis adiante depositarían o corpo de Santiago.

O cabaleiro foi sobre o mar cara a beira, onde unha enorme cantidade de xentte o agardaba para recibilo con gran contento.

Dende entón, os peregrinos que viñesen a Compostela na procura do Apóstolo levarían por sinal as cunchas de vieira no sombreiro e na esclavina do saial.

(Traballo feito por Martín Vispalia Otero (5º Primaria))

Lenda das estrelas

Posted by ines Etiquetas:

A tumba foi esquecida ata que arredor do ano 813, o ermitaño Pelaio viu un resplandor no campo, no lugar en que se encontraba a tumba do Apóstolo. Iluminouse co brillo dunha estrela, feito co que se derivou o nome de Campus Stellae (Compostela). Pelaio avisou ao bispo de Iria Flavia, Teodomiro, que mandou limpar o campo e descubriu o sarcófago. Na lápida había unha inscrición que indicaba quen se atopaba alí soterrado. O bispo confirmou que se trataba do Apóstolo e os seus dous discípulos Atanasio e Teodoro. Informaron do feito ao rei Alfonso II, que acudiu ao lugar e proclamou ao Apóstolo patrono do Reino, e construíuse alí un santuario, que se foi ampliando e actualmente é a Catedral de Santiago de Compostela.


(Traballo feito por Martín Vispalia Otero (5º Primaria))

A lenda de Triacastela

Posted by ines Etiquetas:

Conta a lenda que cando os peregrinos chegaban a Triacastela ían á canteira e collían unha pedra, que amañaban nos fornos da Castañeda e levaban a Santiago para colaborar ca construción da catedral.


(Traballo feito por Martín Vispalia Otero (5º Primaria))

A lenda do Santo Grial

Posted by ines Etiquetas:

Era unha dura mañá de inverno, os tronos e os raios iluminaban o ceo, e, de súpeto, Juan Santín un cristiá labrego das montañas de Lugo, aparece, coma todos os días, na igrexa de Santa María do Cebreiro.

Un monxe beneditino que estaba no altar pensa como pode vir un home das montañas un día como hoxe a ver un cacho de pan e una copa de viño, e no mesmo instante en que acabou a frase o pan e o viño converteuse en corpo e sangue do noso señor Xesus-cristo.

(Traballo feito por Martín Vispalia Otero (5º Primaria))

Unha historia do camiño por 5º de primaria

Posted by ines Etiquetas:

Saída de "O Cebreiro" a "O Monte do Gozo"

Posted by ines Etiquetas:

O alumnado de 3º, 4º e 5º de primaria, despois de traballar ó longo do curso o camiño de Santiago, fixo o tramo galego dende O Cebreiro ata O Monte do Gozo, ás veces a pé e ás veces en bus.

Títeres Don Gaiferos

Posted by ines Etiquetas:

Os máis pequenos van de excursión a Compostela para ver a obra de títeres de Don Gaiferos. Vede como disfrutaron! E o que aprenderon!


Posted by ines

Entroido no CEIP de Sigüeiro "Imos de Camiño"

Posted by ines Etiquetas:

O entroido deste curso tivo como tema "O Camiño de Santiago" pois este é o tema do Proxecto deste ano. Vede que orixinal resultou, e que ben o pasamos!

Camiño Inglés

Posted by olaola Etiquetas: ,

Oalumnado de 3º ciclo de EP fai o tramo do Camiño Inglés que pasa polo Concello, uns 6 km de percorrido, acompañados polo historiador da zona Manuel Pazos.


Murais Finais

Posted by ines Etiquetas:

Xa estamos disfrutando dos traballos realizados dentro do Proxecto e aprendendo do que fixeron os nosos compañeiros e compañeiras co que completamos o que fixemos nós. Nas paredes están colgados os murais realizados polos distintos grupos xa completos.

En EI elaboraron un mural co mapa de España, no que foron percorrendo as distintas etapas do Camiño Francés en autobús á vez que ían deixando constancia do que atopaban. Logo engadiron outras partes como obxectos de recordo, sinais...

No primeiro ciclo traballaron o Camiño Inglés que pasa polo noso Concello e a ""Lenda das Cunchas".

Os de segundo ciclo e 5º nivel, no pasillo da biblioteca, colgaron o mural do Camiño Francés no que recollen unha breve historia do mesmo, algunhas lendas, biografías de personaxes salientables... así como as construcións máis importantes.

Por último, tamén nos pasillos da biblioteca, o alumnado de 6º fixo un mural co recorrido minucioso polos distintos lugares do Camiño.


Rap de Don Gaiferos

Posted by olaola Etiquetas:

Por qué non traer a música do romance de Don Gaiferos aos sons actuais? Iso foi o que quixeron facer os alumnos de cuarto e invitan a todos a rapear.

Video do Nacemento do Camiño de Santiago

Posted by olaola Etiquetas:

Os alumnos de quinto contaron o Nacemento do Camiño de Santiago aos seus compañeiros no salón de actos do colexio.

Romance de Don Gaiferos

Posted by olaola Etiquetas:


Os alumnos de cuarto quixeron contar a través dos seus debuxos a historia de Guillermo X, duque de Aquitania que deixou todas as súas riquezas e veu de peregrino a Santiago.



De Roncesvalles a Compostela.

Posted by olaola Etiquetas:

Este traballo está feito polo alumnado de cuarto de Primaria. E un percorrido polo Camiño desde Roncesvalles a Santiago de Compostela a traves dos seus monumentos, a súa historia, xeografía, música e lendas.

O Portico da Gloria, unha vision artistica

Posted by olaola Etiquetas:

Lección maxistral sobre o Pórtico da Gloria elaborada pola Profesora de Música, Cristina, e impartida ao alumnado de 3º e 2º ciclo de EP. Unha verdadeira marabilla para todos e todas aos que vos guste a ARTE e teñades curiosidade por estas xoias que temos moi preto de nós.

O Camiño Francés

Posted by olaola Etiquetas:


Esta presentación fíxoa o alumnado de 5º de EP para todos os seus compañeiros e compañeiras. Esperamos que vos axude a entender un pouco máis este acontecemento que ocorre tan preto de nós e que ten unha relevancia especial sobre todo cando é Ano Santo como é o caso deste 2010.



Entroido "Imos de camiño"

Posted by ines Etiquetas:


O tema do entroido deste ano foi "O Camiño" que algúns vimos traballando desde principios de curso e resultou así de divertido.


Proxecto "Camiño de Santiago"

Posted by olaola Etiquetas:


O Camiño empeza na Idade Media, no século IX, cando Teodomiro, bispo de Iria Flavia, se achega a Santiago alertado polo anacoreta Paio, e, supostamente descobre a tumba do apóstolo Santiago. A partir de aquí desenvólvese a súa historia que terá momentos máis ou menos álxidos ata a actualidade.





Relación de fondos que están na exposición a disposición de todos e todas para traballar o Proxecto. Se é necesario iranse incorporando outros segundo se demanden.Para levalos, usade a folla de préstamos que segue.

Romance de Don Gaiferos por Faustino Santalices

Posted by ines Etiquetas:

I onde vai aquil romeiro, meu romeiro a donde irá,

camiño de Compostela, non sei se alí chegará.

Os pés leva cheos de sangue, xa non pode máis andar,

malpocado, probe vello, non sei se alí chegará.

Ten longas e brancas barbas, ollos de doce mirar,

ollos gazos leonados, verdes como a auga do mar.

-I onde ides meu romeiro, onde queredes chegar?

Camiño de Compostela donde teño o meu fogar.

-Compostela é miña terra, deixeina sete anos hai,

relucinte en sete soles, brilante como un altar.

-Cóllase a min meu velliño, vamos xuntos camiñar,

eu son trobeiro das trobas da Virxe de Bonaval.

-I eu chámome don Gaiferos, Gaiferos de Mormaltán,

se agora non teño forzas, meu Santiago mas dará.

Chegaron a Compostela, foron á Catedral,

Ai, desta maneira falou Gaiferos de Mormaltán:

-Gracias meu señor Santiago, aos vosos pés me tes xa,

si queres tirarme a vida, pódesma señor tirar,

porque morrerei contento nesta santa Catedral.

E o vello das brancas barbas caíu tendido no chan,

Pechou os seus ollos verdes, verdes como a auga do mar.

O bispo que esto oíu, alí o mandou enterrar

E así morreu señores, Gaiferos de Mormaltán.

Iste é un dos moito miragres que Santiago Apóstol fai.